Nieuws

Even leek het erop dat onze eigen Schreef na 38 jaargangen bij gebrek aan redactieleden de pijp aan Maarten zou geven. Maar deze week is het blad van Vereniging Taalpodium in een geheel vernieuwde outfit op de mat geploft van onze leden en sympathisanten. Het bescheiden A5 boekje met alleen maar gedichten en verhalen van de leden van Taalpodium heeft een metamorfose doorgemaakt waarin ook de journalistieke invalshoek een plek krijgt.

Verlies van de grote verhalen
Dat laatste is niet zonder reden, aldus chef-redacteur Werenfried Griffioen bij de doorstart. “Die gedichten en verhalen staan niet op zichzelf. Ze komen voort uit wat er in de samenleving gaande is. Denk aan de angst voor oorlog, de doorgeschoten individualisering, het verlies van de grote verhalen waaraan mensen hun identiteit ontleenden. En tegelijk zien we in die samenleving de ongeneeslijke hang naar samenzijn en de zoektocht naar ‘het eigene’. In Schreef willen we de ruis van die samenleving laten zien. Een beetje naar de beroemde versregel van de dichter Jan Elburg: ‘Ik hoop dat ik stoor’.” 

Oorlogsromance
De Tweede Wereldoorlog als stoorzender komt in het nieuwste nummer dan ook meteen aan bod. In een groot, openhartig interview doet de Utrechtse auteur Fred Penninga, wiens ouders in de top van de NSB zaten, zijn verhaal als vondeling, maar ook als geestelijk erfgenaam van een fout, maar getalenteerd schrijverskoppel. 

Ook vrij recent kwam een ontroerende oorlogsromance boven water dankzij een verloren gewaande gedichtenbundel. Het enig overgebleven exemplaar blijkt al jaren in een Utrechtse boekenkast te staan.

Sieke Kruyt met de verloren gewaande gedichtenbundel van haar moeder. Foto uit de nieuwe Schreef.

Schrijfplezier
Trouw aan zijn wortels uit de jaren ’80 blijft Schreef de gedichten en verhalen van de leden van Taalpodium publiceren. Hun is het op de eerste plaats te doen om het plezier van het schrijven. Echter nu komen hun schrijfsels beter uit de verf dankzij de mooi gedesignde katernen, eigenlijk tijdschriftjes in een tijdschrift. 

Schunnig
Over schrijfplezier gesproken, ook onze voorouders uit de 17e eeuw konden er wat van. Dat blijkt uit de lollige en ook schunnige versjes die ze op loterijbriefjes schreven, in de hoop natuurlijk dat de schout een prijs liet vallen op hun loterijbriefje. Maar liefst 11.000 van die briefjes liggen in de Leidse universiteitsbibliotheek op ontsluiting te wachten. Het maartnummer van Schreef haalt er een paar uit de vergetelheid.

Schreef proza en poëzie door liefhebbers, voor liefhebbers. Verschijnt vier keer per jaar. Maart 2024, nummer 214. Los nummer € 7,50. Bestellen via:
info@taalpodium.nl